Jak rozpoznać ADHD, zespół nadpobudliwości psychoruchowej? Akademia Psyche radzi

 O ADHD pisze Olga Wróblewska, lekarz, specjalista psychiatra oraz specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży

Najczęściej ADHD rozpoznawane jest w wieku od 6-9 lat. Związane to jest z trudnościami w adaptacji dziecka nadruchliwego, nadpobudliwego do systemu szkolnego. U około 30% dorosłych objawy ADHD utrzymują się.

Przyczynami ADHD

wg badań są zmiany w funkcjonowaniu mózgu. Znaczną rolę w etiopatogenezie odgrywają czynniki genetyczne- często zdarza się, że przynajmniej jeden z rodziców dziecka z ADHD prezentował podobne zachowania w wieku dziecięcym. Ważny wpływ na występowanie objawów ADHD mają także czynniki, działające w okresie ciąży- palenie papierosów i używanie alkoholu przez matkę, urazy okołoporodowe, niska masa urodzeniowa, kontakt z pestycydami i ołowiem. Badania wskazują też na niekorzystne warunki psychospołeczne ( np. brak stabilności środowiska rodzinnego) jako czynnik, zwiększający nasilenie objawów ADHD.

Objawy to

problemy z utrzymaniem i przerzutnością uwagi, nadmierną impulsywnością i ruchliwością. Muszą być  obserwowane w różnych środowiskach dziecka.

Na co zwracamy uwagę?

  • trudności z koncentracją uwagi, szczególnie na dłuższych zadaniach
  • łatwość rozpraszania uwagi przez bodźce zewnętrzne
  • problemy z kontrolą swoich zachowań - działanie "bez zastanowienia", rozpoczynanie zadania bez zrozumienia instrukcji
  • gadatliwość, przerywanie innym
  • trudności z pozostawaniem  w jednym miejscu- ciągłe bieganie, wdrapywanie się na meble, sprzęty
  • niepokój manipulacyjny, stałe "majstrowanie" przedmiotami, wiercenie się w miejscu
  • wrażenie bycia nieobecnym, "Dyzio- marzyciel"
  • brak poczucia czasu, problem z rozplanowaniem działań
  • błędy w czytaniu i w zadaniach, wynikające z nieuwagi
  • zaburzenia emocjonalne

Nieleczenie ADHD może prowadzić do problemów z nauką, zaburzeń opozycyjno- buntowniczych ODD, zaburzeń zachowania ( także agresji) oraz skłonności do uzależnień!

Postępowanie z dzieckiem nadpobudliwym powinno być wielokierunkowe. Obejmuje ono:

  • szkolenia dla rodziców, którzy czynnie uczestniczą w terapii, motywacji i systemach nagród dla dzieci
  • informowanie i psychoedukacja nauczycieli
  • terapia behawioralna, psychoterapia
  • systemy nagród
  • terapia rodzinna
  • w szczególnych przypadkach farmakoterapia.

Olga Wróblewska

specjalista psychiatra

Poznaj największych ogłoszeniodawców UrsynówAZ